Yazıp yazıp sildiğim kelimeler takılıveriyor aklıma,
Neden yazdım? Niçin burada? diye bilemeden,
Hep silmekle uğraşıyorum.
Ya da telefonda yer kaplayan saçma resimler.
Neden aldım bunu hayatıma?
diye düşünmeden edemediğim
kimselerle,
Bu foto ne alaka? dediğim fotoğraflarla dolu hayatım.
Silmeye üşendiğim için mi hala buradaydı,
Yoksa silemediğim için mi hiç bilemedim...
Yanlış kelimeleri silmek bu kadar kolayken,
İnsanları silmek neden bu kadar meşakkatli acaba?
Aslında hayatındaki insan kotası dolunca,
O gereksizleri fark edip,
Silmek gerekiyor bazı zaman.
Kocaman bir silgi alıp tek bir hareketle silmek lazım,
Tereddüt etmeden,insanlar ne düşünür demeden.
Tek seferde tereddüt edeceksen,
Fazla alışmadan çıkarmak gerekiyor hayatından...
Yalnız yazarken hata yaptığını hemen anlıyordu da insan,
Yaşarken hata yaptığını çok geç fark ediyordu,
Belki de bu yüzden bu kadar gereksiz birikiyordu hayatında.
Silmeye kıyamadığımız için değildi de,
Silmemiz gerektiğini kavrayamadığımızdandı,
Hepsini insan zannettiğimizdendi,
Yaşamımızda birikiyor,yoruyor ve yavaşlatıyorlardı.
Çok sonraları anlıyorduk,siliyorduk ama,
Kalemin deftere bıraktığı iz,
Onların içimizde bıraktığının yanında,
Bembeyaz kalıyordu..
0 yorum
*Lütfen herhangi bir site veya blogun linkini paylaşmayınız.
*Spoiler,Küfürlü içerik, Siyasi,Dini,tartışmaya sebep olacak yorumlar yapmamaya özen gösterelim.
***Anlayışınız ve ziyaret ettiğiniz için teşekkürler***
HanHan Asya